Prélude فیلمی با لوئیز هافمن ، شخصیت اصلی سریال Netflix Dark است که هم اکنون درگیر یک داستان موسیقی و عدم امکان ابراز خود است.
مقدمه (مقدمه): به طور کلی بخش مقدماتی یک آهنگ موسیقی است. این تعریف رسمی از این اصطلاح است ، اما همچنین عنوان نخستین اثر کارگردان و فیلمنامه نویسان سابرینا سرابی است که با او شخصیت اصلی شخصیت Louis Hofmann of Land Mine - زیر شن و ماسه را فرا می خواند - در زیر شن و ماسه ، اما مهمتر از همه این سریال های مرموز و بسیار مورد استقبال Netflix Dark را امضا کرد. . اما حضور بازیگر مشهور کافی نیست برای کمک به یک فیلم خوب و بدون امید ، چه در نتیجه نهایی تحقق آن ، چه در مضمون رنج دیده و غیرقانونی تحت فشار که در درون فیلم گودال است.
این شخصیت دیوید (هافمن) است که پراید در حال بیان داستان است ، کسی که او را در بین دانش آموزان یک مدرسه معتبر موسیقی می بیند ، و همچنین یک ستاره در حال ظهور احتمالی پیانو ، با آرزوهای گسترده و جاه طلبی پر جنب و جوش می تواند به زودی وارد جویلیارد شود. . اما هنر ، هنرمندان ، دشمنان و فشارها همیشه به سلامت یک سازندگی کمک نمی کنند که از این رو نتواند از آن محافظت و بی عیب و نقص بماند ، اما اینکه بین اشتیاق و زخم های چاقو در پشت ، عشقهای احتمالی و دروس خصوصی ، دیوید را به سمت خود سوق می دهد. دیگر قادر به تحمل وزن انتظارات بر روی شانه های خود نیست ، و این خطر را برای از بین بردن تمام تعهدات خود و فرصت هایی که در آینده برای او باز می شود به خطر می اندازد.
Prélude - شخصیتی که خودش را نمی شناسد و خودش را پراید نمی شناسد ،
اگر بنابراین ، شخصیت علمی ، شخصی ، مشتاق شخصیت پیشگویی در روایت و پیشرفت ملودیک فیلم فروپاشی کند ، این اتفاق بیشتر به نفع بیننده اتفاق می افتد ، که به زودی باید ناکارآمدی نوشتار سرابی را درک کند ، برای یک کار استاتیک و غیرشخصی ، علی رغم جستجوی عذاب آور و درون نگرانه اش برای شخصیت اصلی. به نظر می رسد فیلمنامه نویس و کارگردان پراید به اندازه کافی شخصیت اصلی خود را نمی شناسد ، به اندازه ای که قادر به حکم اقدامات خود نیست ، اما حتی بیشتر می تواند راهی برای عمل به پسربچه بدهد ، ایجاد شخصیت و سکون صحنه ای که سطح عدم تحمل را لمس می کند. مانند اینکه همه توجه خود را نسبت به داستان ، آرزوها و خواسته های خود از دست بدهد.
عملی غیرفعال و رنج آور است ، بنابراین ، آنچه که داود جوان شروع می کند به تدریج تجربه می کند ، اما به صورت سینمایی قابل اصلاح نیست تا به بیننده این فرصت را بدهد که با عذاب پسر وارد همدلی و ارتباط شود ، اما احساسات خود را به درون منتقل می کند. دید ناخوشایند بیننده. ذوب و ذهنی که هم در شخصیت اصلی در معرض موقعیت هایی اتفاق می افتد که در آن می خواهید نوعی دلسردی پیدا کنید اما هم چنگ واقعی ندارید که او را به سمت وقایع بعدی سوق دهد ، همانطور که در کسانی که مجبور هستند با تأمل با احترام به دید ، آنها را متحمل شود. این امر منجر به فرار مستمر از سرنوشت می شود و امیدوار است که شخص برای داوود داشته باشد ، به انتخاب های خود اهمیت بیشتری نمی دهد و آنها را به کجا می برند.
Prélude - مانند ملودی که هیچ کس دیگر به فیلم Prélude گوش نخواهد داد ،
اگر رکود فیلم قسمت خوبی از مدت زمان اولیه خود را ادامه دهد ، به این سمت پیش می رود که Prélude دیگر تنها از موسیقی کلاسیک به شیوه ای احمقانه استفاده نمی کند ، بلکه با آزمایش یک میکس صدا شروع می شود که در آن صداها و ملودی ها به روشی کار می شوند. همچنین آزمایشی با این حال ، اکنون با توجه به ارتباط اندک با اتفاقاتی که روی پرده روی می دهد و مدت ها از دست دادن مشارکت مردم ، این راه حل ها برای چه کسانی هدف قرار گرفته است ، این عملیات کاملاً بی فایده است.
نامگذاری فیلم ، بلکه همچنین به عنوان یک اصل ثابت که هرگز به تحقق کامل نمی رسد ، فیلم را به یک نیمه تبدیل می کند. بخشی از چیزی بزرگتر که نه به آن فکر می شود و نه به روز می شود و چنان معلق باقی می ماند ، مانند ملودی که هیچ کس دیگر به آن گوش نمی دهد.